Cousin Tribulation's Story

Dear Merrys:--As a subject appropriate to the season, I want to tell you about a New Year's breakfast which I had when I was a little girl. What do you think it was? A slice of dry bread and an apple. This is how it happened, and it is a true story, every word.
As we came down to breakfast that morning, with very shiny faces and spandy clean aprons, we found father alone in the dining-room.
"Happy New Year, papa! Where is mother?" we cried.
"A little boy came begging and said they were starving at home, so your mother went to see and--ah, here she is."
As papa spoke, in came mamma, looking very cold, rather sad, and very much excited.
"Children, don't begin till you hear what I have to say," she cried; and we sat staring at her, with the breakfast untouched before us.
"Not far away from here, lies a poor woman with a little new-born baby. Six children are huddled into one bed to keep from freezing, for they have no fire. There is nothing to eat over there; and the oldest boy came here to tell me they were starving this bitter cold day. My little girls, will you give them your breakfast, as a New Year's gift?"
We sat silent a minute, and looked at the nice, hot porridge, creamy milk, and good bread and butter; for we were brought up like English children, and never drank tea or coffee, or ate anything but porridge for our breakfast.
"I wish we'd eaten it up," thought I, for I was rather a selfish child, and very hungry.
"I'm so glad you come before we began," said Nan, cheerfully.
"May I go and help carry it to the poor, little children?" asked Beth, who had the tenderest heart that ever beat under a pinafore.
"I can carry the lassy pot," said little May, proudly giving the thing she loved best.
"And I shall take all the porridge," I burst in, heartily ashamed of my first feeling.
"You shall put on your things and help me, and when we come back, we'll get something to eat," said mother, beginning to pile the bread and butter into a big basket.
We were soon ready, and the procession set out. First, papa, with a basket of wood on one arm and coal on the other; mamma next, with a bundle of warm things and the teapot; Nan and I carried a pail of hot porridge between us, and each a pitcher of milk; Beth brought some cold meat, May the "lassy pot," and her old hood and boots; and Betsey, the girl, brought up the rear with a bag of potatoes and some meal.
Fortunately it was early, and we went along back streets, so few people saw us, and no one laughed at the funny party.
Myanmar Version
ချစ်ခင်ရပါသောရွှင်လန်း: - ရာသီမှသင့်လျော်သောအကြောင်းအရာနှင့်အမျှကျွန်မအနည်းငယ်မိန်းကလေးခဲ့သောအခါငါခဲ့သောနှစ်သစ်ကူးနံနက်စာအကြောင်းကိုသင်ပြောပြချင်။ သငျသညျကဖြစ်ဘယ်လိုထင်သလဲ ခြောက်သွေ့တဲ့မုန့်နှင့်တစ်ဦးပန်းသီး၏တစ်ဦးအချပ်။ ဤသည်ကဖြစ်ပျက်ခဲ့ပုံကိုဖြစ်တယ်, ဒါကြောင့်တစ်ဦးဖြစ်ရပ်မှန်ကိုသည်စကားလုံးဖြစ်ပါတယ်။

ကျနော်တို့အလွန်တောက်ပမျက်နှာများနှင့် spandy စင်ကြယ်သောခါးစညျးရှေ့ဖုံးအတူကြောင့်နံနက်ဟိုတယ်တွင်နံနက်စာသုံးဆောင်မှဆင်း လာ. အဖြစ်ကျနော်တို့ထမင်းစားခန်း-အခန်းထဲမှာတစ်ဦးတည်းဖခင်တွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။

"မင်္ဂလာနှစ်သစ်ကူး, ဖေဖေ! ဘယ်မှာမိခင်ဖြစ်သနည်း" ကျွန်တော်အော်ဟစ်ကြ၏။

"အနည်းငယ်သောကောင်လေးတစ်ယောက်တောင်းစားသညျ လာ. သူတို့အိမ်မှာငတ်ခဲ့ကြဟုဆိုသည်ဒါကြောင့်သင့်ရဲ့မိခင်ကိုတွေ့မြင်နှင့်ထံသို့ ဝင်. - ah, ဒီမှာသူမဖြစ်၏။ "

ဖေဖေအတွက်ပြောသောအဖြစ် mamma အလွန်ချမ်းအေးမဟုတ်ဘဲဝမ်းနည်းနှင့်အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားရှာဖွေနေ, ရောက်တော်မူ၏။

"သင်ငါဆိုသည်ကားရန်ရှိသည်အဘယ်အရာကိုနားထောငျသို့မရောက်မှီတိုင်အောင်သားသမီးတို့, ကိုစတင်ကြဘူး" ဟုသူမကအျောဟစျပါ၏ ကျနော်တို့ငါတို့ရှေ့မှာနဂိုအတိုင်းမနက်စာအတူသူမ၏မှာစိုက်ကြည့်ထိုင်တော်မူ၏။

။ ။ "ဝေးဒီကနေအနည်းငယ်အသစ်မွေးဖွားကလေးနှင့်အတူဆင်းရဲသားအမျိုးသမီးတစ်ဦးကိုကျော်ရှိပါတယ်စားရန်ဘာမှမရှိဘူးခြောက်ကလေးတွေသူတို့မီးကိုမရှိသည်, အေးခဲနေသောထံမှစောင့်ရှောက်ရန်တဦးတည်းအိပ်ရာသို့နေခဲ့ပါတယ်နေကြသည်တည်ရှိသည်မနှင့်အသက်အကြီးဆုံးယောက်ျားလေးသို့ရောက်လာသော ဒီနေရာမှာသူတို့ကဒီခါးသောအအေးနေ့ကငတ်ခဲ့ကြသည်။ ငါ့ချစ်မိန်းကလေးငယ်များငါ့ကိုပြောပြရန်, သင်ကနှစ်သစ်ကူးလက်ဆောင်အဖြစ်, သူတို့ကိုသင့်ရဲ့မနက်စာကိုပေးမည်? "

ကျနော်တို့အသံတိတ်တစ်မိနစ်ထိုင်လျက်နှင့်, ကောင်းတဲ့ပူဂျုံယာဂု, creamy နို့, ကောင်းသောမုန့်နှင့်ထောပတ်ကြည့်; ကျွန်တော်အင်္ဂလိပ်ကလေးများကဲ့သို့အတက်ဆောင် ခဲ့. , ဘယ်တော့မှလက်ဖက်ရည်သို့မဟုတ်ကော်ဖီသောက်, ဒါမှမဟုတ်ကျွန်တော်တို့ရဲ့မနက်စာများအတွက်ဂျုံယာဂုပေမယ့်ဘာမှမစားရကြ၏ကြ၏။

"ကျနော်တို့ကစားင်ဆန္ဒရှိ," ငါမဟုတ်ဘဲတစ်ဦးတစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ကလေးကကြီးပြီးအလွန်ဆာလောင်မွတ်သိပ်အဘို့, စဉ်းစားမိတယ်။

"ကျနော်တို့စတင်မီလာနိုင်အောင်ဝမ်းသာတယ်" ရွှင်ပြလန်းဆန်းနန်ကပြောသည်။

"ကျွန်မသွားနှင့်ဆင်းရဲသောသူ, သူငယ်ကသယ်ဆောင်ကူညီလို့ရမလား?" အစဉ်အဆက်တစ် pinafore အောက်တွင်ရိုက်နှက်သော tenderest နှလုံးသူဗက်, မေးတယ်။

"ငါသည် lassy အိုးသယ်နိုင်ပါတယ်" လို့နည်းနည်းမေလဂုဏ်ယူစွာသူမအကောင်းဆုံးကိုခစျြရာပေးခြင်းကပြောသည်။

ငါသည်ငါ၏ပထမဦးဆုံးခံစားချက်၏ပျူရှက်ကြောက်ခြင်းမရှိသည့်အတွက်ကွဲ "ငါက, အပေါငျးတို့သယာဂုယူရမည်" ။

"သင်ကသင်၏အမှုအရာပေါ်တွင်တင်ငါ့ကိုကူညီဖို့, ကြှနျုပျတို့ကိုပြန်ရောက်လာသောအခါ, ကျွန်တော်တစ်ခုခုစားရန်ရရှိမည်ရကြလိမ့်မည်," မိခင်တစ်ဦးကြီးတွေခြင်းတောင်းထဲသို့မုန့်နှင့်ထောပတ်ပုံမှအစ, ကဆိုသည်။

ကျနော်တို့မကြာမီအဆင်သင့်ဖြစ်ကြသည်ကို၎င်း, စီတန်းထွက်ထားကြ၏။ ပထမဦးစွာ, အခြားအပေါ်တဦးတည်းလက်မောင်းနှင့်ကျောက်မီးသွေးပေါ်မှာသစ်သားတစ်ခုတောင်းနှင့်တကွဖေဖေ, ပူနွေးသောအမှုအရာတို့နှင့် teapot တစ်ဦးအစုအဝေးနှင့်အတူနောက်နေ့ mamma, နန်းနဲ့ကျွန်မငါတို့စပ်ကြားပူဂျုံယာဂုတစ်လက်ဆွဲပုံးနှင့်နို့၏အသီးအသီးတစ်အိုးသယ်ဆောင်; ဗက်အချို့အအေးအသား, May က "lassy အိုး," နှင့်သူမ၏ဟောင်းပါးပျဉ်းနှင့်ဘွတ်ဖိနပ်ကိုဆောင် ခဲ့. , နှင့် Betsey, မိန်းကလေး, အာလူးတစ်အိတ်နှင့်အချို့သောမုန့်ညက်နှင့်အတူနောက်ဘက်ဆောင်ခဲ့လေ၏။

ကံကောင်းထောက်မစွာကအစောပိုင်းကြီးနှင့်ကျွန်တော်ကျောလမ်းများတလျှောက် သွား. , ဒါကြောင့်လူအနည်းငယ်ကျွန်တော်တို့ကိုမြင်လျှင်, အဘယ်သူမျှမရယ်စရာပါတီမှာရယ်။

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Come To The Window

One night, there was a little baby who was still not asleep. His mother already tried rocking the baby to sleep but he was still wide awake. So, his mother took him to the window to see the stars.  The stars shone on the sea. The mother told the baby some stories about the stars. She said that there were two little stars that played peek-a-boo with two little fishes in the deep blue sea. And there were two little frogs that cried ‘Neap, neap, neap. We also see a dear little baby who should be asleep!’  The baby was happy and delighted. Soon, the little baby grew sleepy and fell asleep in his mother’s arms.  Moral of the story :  You should go to sleep when it is your bedtime. 
Read more

Georgie Porgie

Georgie Porgie was a cheeky little boy. He liked to tease people especially little girls.  One afternoon, he went to the park near his house. He found a little girl and tried to kiss her. The girl cried and sobbed because she did not like Georgie.  Then, some boys came to the park and saw Georgie chasing after the girl. They shouted and laughed loudly at Georgie. Georgie stopped chasing the girl and ran away feeling embarrassed. Thereafter Georgie hesitated to play with his friends because he remembered his embarrassment that he faced in front of his friends. This incident prohibited him from chasing girls thereafter. Moral of the story :  Being cheeky and naughty has its limits. Behave yourself so that you do not cause problems to others. 
Read more

My Son John = Diddle, Diddle, Dumpling

There was a little boy called John. He was very playful. He played hard at the playground and was exhausted when he got home. His father told him to get undressed and ready for a bath. The little boy nodded and went straight to his room.  His father was waiting for John at the bathroom but he never came. His father went to John’s room. He saw that John was already asleep in his bed fully clothed. And one shoe was off but one shoe was still on his right foot.  His father took off John’s shoe and his trousers. He dressed him in his pyjamas and left him to sleep.  Moral of the story :  Avoid playing too much until you are too tired to do anything else. 
Read more